Στο διάολο όσοι προσπάθησαν αυτές τις μέρες να εκμεταλλευτούν τον πόνο των μεταναστών.
Είμαι πολύ καχύποπτος σχετικά με τα κίνητρα όσων τους προέτρεψαν να προβούν σε μια αυτή την κίνηση γιατί πιστέυω ακράδαντα ότι δεν ήταν μόνο δική τους (των μεταναστών) πρωτοβουλία.
Σίγουρα υπήρχαν και αγνά κίνητρα από πολλούς στην όλη κατάσταση, όμως δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν υπήρξε μικροκομματική εκμετάλλευση από ορισμένους αριστερούληδες που σαν όρνια και με χρόνια «εμπειρίας» στο «χώρο» μυρίστηκαν την ευκαιρία και έσπευσαν να «βοηθήσουν».
ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ.
Μόνο αηδία μου προκαλούν.
Όπως αηδία βέβαια προκάλεσαν και προκαλούν πάντα οι φασίστες του ΛΑΟΣ, κυρίως με αυτή τη βρωμερή ειρωνία των λόγων τους και καλυμμένοι πάντα απο την εύκολη λύση που προτείνουν.
Από αυτούς που περιμένεις να υλοποιήσουν τα πιστεύω σου όμως, από αυτούς δεν ανέχεσαι τέτοια ελεεινή συμπεριφορά. Δεν ανέχεσαι να τους βλέπεις να θέλουν να δημιουργήσουν καταστάσεις ενώ γνωρίζουν ποιες μπορεί να είναι οι πιθανές καταλήξεις.
Θα ήθελα να γνωρίσω όσους – άτομα υπεράνω υποψίας - στεναχωρήθηκαν που δεν μπήκε η αστυνομία στη Νομική. Γιατί σίγουρα υπάρχουν τέτοιοι.
Για άλλη μια φορά φαίνεται πόσο είμαστε πιόνια στο παιχνίδι τους, ηθοποιοί στο έργο τους, όλων, δεξιοαριστερών πολιτικάντηδων που η μόνη κατάσταση που τους βολεύει είναι αυτή η μόνιμη των τελευταίων 30 χρόνων, ΚΑΙ ΠΟΥ KΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΓΙΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ, κυρίως αυτών που δε μας θυμώνουν αλλά μας απογοητεύουν.
Πρέπει να βγούμε από το δωμάτιο. Από την αριστερή πόρτα.
ΚΑΙ ΑΝ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΒΡΕΘΟΥΜΕ ΒΡΟΥΜΕ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ, να συνεχίσουμε πιο πέρα.
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ ΑΔΕΡΦΙΑ. ΟΧΙ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ, ΑΔΕΡΦΙΑ. Γιατί ο αδερφός είναι για πάντα.
Στο τέλος, περισσότερο από τα λόγια των εχθρών μας, θα θυμόμαστε τη σιωπή των φίλων μας.
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ